بررسی فلور، شکل زیستی و پراکنش جغرافیایی گیاهان پناهگاه حیات وحش مهروییه کهنوج، کرمان، ایران

پناهگاه حیات وحش مهروییه با دربرداشتن گونه های متنوع گیاهی برای بررسی انتخاب شد. منطقه پناهگاه با وسعت اولیه 7000 هکتار و توسعه داده شده به 15000 هکتار در این پژوهش، در 65 کیلومتری شمال شهرستان کهنوج قرار دارد. منطقه مورد مطالعه شامل: مناطق دشت، سردشت، دامنه ها و دره های مشرف به پناهگاه است. طول دوره کاملاً خشک در پناهگاه، 180 روز از اواسط اردیبهشت تا اواسط آبان ماه است. اقلیم منطقه با روش دومارتن توسعه یافته، خشک بیابانی گرم است. محدوده ارتفاعی منطقه از 630 متر در دشت تا ارتفاع 1200 متر در دامنه های کوهستان را شامل می شود. پوشش گیاهی منطقه با روش فلوریستیک مطالعه شد. در مجموع، 260 گونه گیاهی شامل 5 گونه سرخس، یک گونه بازدانه، 211 گونه نهاندانه دولپه ای و 43 گونه نهاندانه تک لپه ای از منطقه گزارش شده است که این گونه ها به 56 تیره و 194 جنس تعلق دارند. شکل زیستی گیاهان با روش رانکایر بررسی شد. در بین گیاهان منطقه تروفیت ها با 42 درصد و همی کریپتوفیت ها با 25 درصد گونه مهم ترین شکل های زیستی منطقه هستند. پراکنش جغرافیایی و بوم زادی گونه های گیاهی منطقه با استفاده از منابع بررسی شد. از 38 گونه بوم زاد ایران و فلات ایران در منطقه، 10 گونه متعلق به تیره asteraceae و 4 گونه تیره lamiaceae است. پراکنش جغرافیایی عمده منطقه مربوط به ناحیه صحرا–سندی با 23 درصد، ایرانی–تورانی/صحرا–سندی با 6/16 درصد و ایرانی–تورانی با 5/15 درصد گونه ها است که در مجموع، تأثیر و حضور عناصر رویشی صحرا–سندی در منطقه بیشتر است. غنای بیشتر تیره های: asteraceae، poaceae، amaranthaceae و brassicaceae و شکل زیستی تروفیت در این منطقه نشان دهنده فلور مناطق بیابانی است که با پژوهش های دیگران در مناطق بیابانی مطابقت دارد.